İlkkan’ın satışa çıkardığı arabasını görmeğe gelen bir kimse ondan düşünmek için birkaç gün müddet isterken İlkkan’a omuzlarıyla alakalı bir iltifatta bulunur. Tabii bu İlkkan’ın çok hoşuna gider. O günün gecesinde Yılmaz, İlkkan’ın telefonda mesajlaşırken çok mutlu olduğunu ve adeta kahkaha attığını fark eder. İlkkan’a ve Yılmaz’ın uykusundan kaldırıp mutluluğunu teyit etmesini istediği Ersoy’a göre normal halidir; lakin bizler elbette Yılmaz gibi düşünürüz. Burada İlkkan o gündüz arabasını görmeğe gelen ve kendisine iltifat eden adamla mesajlaşmaktadır ki iltifat zinciri devam etmektedir. İlkkan’ın açığının iltifat olduğunu keşfetmişlerdir. Bu bahse sonrasında geleceğim.
Ertesi gün bizimkiler her zamanki mekanlarında çaylarını yudumlarken bu adam yanında Erol isimli bir arkadaşıyla yanlarına gelir. Bir tanışma faslından sonra övgüler tekrar başlar. Adeta bir silah gibi kullandıkları bu sözler karşısında İlkkan mest olmakta, dahası adeta uçmaktadır. Sonrasında kendisinden satışa çıkardığı arabayı birkaç günlüğüne almak istediklerini söylerler. İlkkan ise elbette verir.
Bu vaziyetin farkında olan Yılmaz, Ersoy’u da işe dahil ederek İlkkan’ın kendisini kaptırdığı ve yükseldiği bu pozitif haline karşı onu normale döndürme planları yaparlar. İlki ona tam aksi olarak kötü davranmak, yani övgüye karşı yermektir. Lakin Ersoy ipin ucunu kaçırınca bu ters teper. Sonra bir de aksine iyi davranmağı düşünürler, lakin Ersoy yine işi batırır ve İlkkan kaçar.
Dahası fark edilir ki bu adamlar gittikçe çoğalmaktadır. Misal İlkkan, Yılmaz’a önceden haber vermeden onları eve davet eder ve yanlarında birini daha getirirler. Elbette bu methiyeler devam eder ve İlkkan’dan kullanmadığını söylediği bir mesaj aletini isterler. Vaziyet karşısında iyice işkillenen Yılmaz gece yatmadan evvel onunla konuşmağa çalışsa da İlkkan’ın gözü bağlanmıştır artık. Lakin o günün alacakaranlığında Yılmaz İlkkan’ın telefonunu gizlice alıp mesajlarına bakar. Burada vaziyetin daha da vahim olduğunu görür. Zira para da istiyorlardır.
Yılmaz bu adamları takip eder ve bir organizasyonun içinde oldukları bir mekanı gözler. Zira bunların bir örgüt olduğuna kanidir. Aradan geçen birkaç günde de İlkkan artık hiç gelmez ve telefonları açmaz olmuştur. Son damla olarak kendilerine nahoş bir vidyo gönderince de orayı basmağa ve arkadaşlarını kurtarmağa karar verirler.
Bölümün en güzel kısmı burada başlar. Zira bu çete, insanları övgülerle veya onları methederek bir nevi hipnotize etmekte, onları kendilerine bağlamaktadır. Diğer yandan hepimiz böyleyizdir. Burada insan psikolojinin bir nev’inin alınıp vücut verilmiş halini görürüz. Ancak hakiki irade sahiplerinin ayakta kalabildiği psikolojik bir yıkım.
Buradaki insanlar yine mübalağa kaçan methiyelerle Yılmaz ve Ersoy’u kontrol altına almağa çalışırlar. Lakin bizimkilerin iradesi kuvvetlidir, özellikle Yılmaz’ın. Ortalığı ayağa kaldırdıktan sonra ele başı olduğunu düşündüğüm bir adamın odasına varırlar. Orada da davalarını sürdürürler ve İlkkan’ı almak isterler. İşte burada en başta bahsettiğim o sessizlikte yankılanan deliliği görürüz. Arka planda müzik yoktur, sessizlik ve sözler ana sahnede raks içindedir. Ersoy hem farkında olarak hem de karşı koyamaz hale gelip mağlup olur. Lakin Yılmaz’ın en derin karanlıklarına indiğimiz seyahatte ondan beklediğimiz dirayeti gösterecektir. Gibi seyircisi için bu müthiş bir tecrübedir.
Açıkçası bu bölüm hususi olarak finaliyle ve Gibi felsefesinden ödün vermeyişiyle devam etmesi nezdinde benim çok hoşuma gitti. Yeni sezon için harika bir başlangıç olduğunu düşünüyorum.
Gibi 4. sezon 1. bölümü Övgü’ye 7.9/10 veriyorum. Fakat mühim olan benim değil, sizlerin ne düşündüğüdür. Bölümü nasıl buldunuz, en çok neleri sevdiniz ve dördüncü sezona iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyor musunuz? Lütfen fikirlerinizi aşağıdaki yorumlar kısmında benimle / bizimle paylaşmaktan geri durmayınız. Yorumlar kısmında bölüm hakkında tartışmağa devam edelim.