Erkek üreme sisteminin bir parçası olan prostat bezi hücrelerinin anormal ve kontrolsüz şekilde çoğalması neticesinde ortaya çıkan kötü huylu tümörlere prostat kanseri denir.
İngiltere'de yılda 11.800'den fazla erkek (yani her 45 dakikada bir kişi) bu hastalıktan ölüyor; buna karşın meme kanserinden ölen yaklaşık 11.400 kadın var.
Bu, İngiltere'de öldürdüğü insan sayısına göre prostat kanserinin yalnızca akciğer ve bağırsaktan sonra geldiği anlamına geliyor.
ABD'de hastalık her yıl 26.000 erkeği öldürüyor.
Buna rağmen meme kanseri araştırma fonunun yarısından azını alıyor ve hastalığa yönelik tedaviler en az on yıl geride kalıyor.
Birleşik Krallık'ta her yıl 52.300'den fazla erkeğe prostat kanseri teşhisi konuluyor; bu sayı her gün 140'tan fazla.
Prostat kanseri genellikle yavaş gelişir, bu nedenle NHS'ye göre bir kişide uzun yıllar boyunca herhangi bir belirti görülmeyebilir .
Kanser erken aşamadaysa ve semptomlara neden olmuyorsa 'dikkatli bekleme' veya 'aktif gözetim' politikası benimsenebilir.
Hastalığın erken evrelerde tedavi edilmesi durumunda bazı hastalar tedavi edilebilmektedir.
Ancak daha sonraki bir aşamada, yayıldığında teşhis edilirse, o zaman ölümcül hale gelir ve tedavi semptomların hafifletilmesine yönelik olur.
Erektil disfonksiyon da dahil olmak üzere tedavinin bilinen yan etkileri nedeniyle binlerce erkek tanı aramayı erteliyor.
Prostat kanseri testleri gelişigüzel yapılıyor ve doğru araçlar henüz yeni ortaya çıkmaya başlıyor.
Yıllardır yapılan testler çok hatalı olduğundan ulusal bir prostat tarama programı bulunmamaktadır.
Doktorlar agresif ve daha az ciddi tümörler arasında ayrım yapmakta zorlanıyor, bu da tedaviye karar vermeyi zorlaştırıyor.
50 yaşın üzerindeki erkekler, doktorlara hastanın risk altında olup olmadığı konusunda kabaca fikir veren 'PSA' kan testine uygundur.
Olumlu sonuç alan hastalara genellikle biyopsi yapılır ve bu da hatasız değildir.
Bilim adamları prostat kanserine neyin sebep olduğu konusunda emin değiller ancak yaş, obezite ve egzersiz eksikliği bilinen risklerdir.
